25 mei 2012

Oplossingsgericht begeleiden

 
Bij Afslag 3 staat samenwerking centraal. Samen met de cliënt wordt de huidige situatie bekeken, omdat de cliënt de situatie het beste kent. Vanuit daar wordt gewerkt naar een gewenste toekomst met als doel problemen op te lossen. Hierbij wordt geen analyse gemaakt van het probleem. Bij de meeste coaching- of begeleidingstrajecten wordt het probleem vaak geanalyseerd om te onderzoeken waar iets mis gegaan is, zodat het probleem opgelost kan worden. Afslag 3 richt zich tijdens de begeleiding op het accepteren van eventuele problemen die er vóór het ongeval waren en focust vooral op de schade die door het ongeval ontstaan is. Hierbij wordt er vanuit gegaan dat een probleem ook opgelost kan worden wanneer er niet gekeken wordt naar de oorzaak van problemen. Afslag 3 kijkt tijdens de begeleiding naar de uitzonderingen op de ontstane problemen. Wanneer is het probleem er niet en hoe kan ervoor gezorgd worden dat er steeds meer ‘probleem-vrije’ situaties ontstaan? Oplossingsgericht begeleiden is één van de uitgangspunten van Afslag 3.

 
Een uitgangspunt van oplossingsgericht begeleiden is dat er altijd verandering is. Belangrijk is om de veranderingen vast te stellen en te erkennen. Afslag 3 zet bruikbare veranderingen in gedurende het begeleidingstraject. De bruikbare veranderingen komen vooral voort uit situaties waarin het probleem niet bestaat. Door stil te staan bij deze situaties kan belangrijke informatie verkregen worden op weg naar de oplossing. Tijdens het begeleidingstraject stuurt Afslag 3 de cliënt in het oplossingsgericht denken. Hij wordt continu gewezen op oplossingen, eigen kracht en middelen waarmee hij tot oplossingen kan komen. Hierbij heeft Afslag 3 continue aandacht voor de sterke kanten van de cliënt. Dit zorgt voor positieve energie van waaruit verder gewerkt kan worden. De cliënt leert in te zien welke sterke punten hij in huis heeft en hoe hij deze punten in kan zetten om tot oplossingen te komen.

 
Vaak bevinden de oplossingen voor problemen zich vlak bij de cliënt, maar liggen ze buiten zijn gezichtsveld. De kunst is om de cliënt niet te laten zoeken naar deze oplossingen, maar hem zo te sturen dat hij ze leert zien en uiteindelijk zelf vindt. Doordat de cliënt de oplossingen zelf vindt, zijn ze vaak wenselijk en werkbaar. Het werken aan het probleem wordt hierdoor een stuk eenvoudiger en de cliënt ziet weer nieuw perspectief.